Η ιδέα των κρυπτονομισμάτων δεν είναι καινούργια, η φιλοσοφία του “Βe your own bank/banker” δηλαδή “δηµιούργησε την δική σου Τράπεζα” ή “γίνε εσύ ο Τραπεζίτης” γεννήθηκε την δεκαετία του 1980 και από τότε ξεκινά σιγά-σιγά η χρηση του ηλεκτρονικού υπολογιστή στην πραγματοποίση των τραπεζικών συναλλαγών.

 

Η πρώτη ιδέα για ένα «ηλεκτρονικό» νόμισμα εμφανίστηκε μόλις το 1983, όταν ο Αμερικανός κρυπτογράφος Ντέιβιντ Τσομ συνέλαβε ένα ανώνυμο κρυπτογραφικό ηλεκτρονικό μέσο πληρωμής, ονόματι ecash.

 

O ίδιος το 1995 έδειξε τον δρόμο προς τα σύγχρονα κρυπτονομίσματα μέσω του Digicash, το οποίο επέτρεπε την αποστολή χρημάτων από τραπεζικό λογαριασμό μέσω λογισμικού κρυπτογράφησης, χάρη στο οποίο τα χρήματα έφταναν στον παραλήπτη τους χωρίς να μπορεί η συναλλαγή να εντοπιστεί από την τράπεζα ή το κράτος.

 

Το DigiCash, που ήταν ένα ψηφιακό νόµισµα που χρησιµοποίησε έναν νέο τύπο κρυπτογράφησης που ονοµαζόταν “τυφλός τύπος”, ο οποίος επέτρεπε τη µεταφορά χρηµάτων σε ή από ένα λογαριασµό χωρίς να αποκαλύπτεται η φύση της συναλλαγής στην τράπεζα.

Η καινοτοµία αυτού του νοµίσµατος κέντρισε σύντοµα το ενδιαφέρον της Μicrosoft να αγοράσει την εταιρεία η οποία είχε δηµιουργήσει αυτό το ψηφιακό νόµισµα, ωστόσο το DigiCash απέτυχε σύντοµα και η κάθε ιδέα περί ανάπτυξης και κυκλοφορίας ενός ψηφιακού νοµίσµατος εγκαταλήφθηκε πολύ γρήγορα και αυτό έγινε κυρίως για δύο λόγους:

Α) έπρεπε να βρούν έναν τρόπο ώστε οι συναλλαγές να πραγµατοποιούνται χωρίς την εµπλοκή των ενδιάµεσων σε µια εποχή όπου το διαδίκτυο βρισκόταν ακόµα σε εµβρυακό στάδιο και

β) έπρεπε να λύσουν το πρόβληµα της αποτροπής της διπλής δαπάνης των ίδιων χρηµατικών µονάδων.

Πηγή: Μεταξάκης Ε. , «Μπικτκόϊν (Bitcoin), κρυπτοχρήµα και κυβερνοέγκληµα, Εκδόσεις Α.Ν ΣΑΚΚΟΥΛΑΣ, 2017 Αθήνα – Κοµοτηνή, σελ 18 – 33